တခါက ေတာနက္ႀကီးတစ္ခုထဲမွ ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္ဟာ အရွိန္ဟုန္ျပင္းစြာျဖင့္ ေျဖးလာခဲ့သည္။
၎ဆင္ႀကီး ေျပးလာရာလမ္းတည့္တည့္မွာ ႏွာျပည္စုတ္ ငွက္မေလးက ေရွ႕မွာ သူမ၏ အသိုက္ေလးရွိေၾကာင္း ထိုအသိုက္ေလးထဲမွာ သူမ၏ သားငယ္ သမီးငယ္အေကာင္ေပါက္ေလးေတြရွိေသာေၾကာင့္ ထိုေနရာေရာက္လၽွင္ ေရွာင္ကြင္းသြားပါဟုဆင္ႀကီးအား ေမတၱာရပ္ခံေလသည္။
ထိုအခါ ဆင္ႀကီးက ေျပာတယ္။” နင္လို မေလာက္ေလး မေလာက္စားငွက္မေလးကမ်ား ငါ့ကို ဆရာလုပ္ရမလားဆိုၿပီး သူမ၏ သားငယ္ သမီးငယ္ ငွက္ေပါက္ေလးမ်ားကို ေျခေထာက္ႀကီးျဖင့္ နင္းေျခဖ်က္စီးသက္ျဖတ္ျပစ္ေလသည္။
”ထိုအခါ ႏွာျပည္စုတ္ငွက္ေလးမွာအသည္းကြဲမတတ္ ဝမ္းနည္းငိုေႂကြးေနခ်ိန္မွာ ေတာစပ္ တေနရာ ေရအိုင္ႀကီးေဘးမရွိေညာင္ပင္ႀကီးေပၚမွ က်ီးကန္းအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္သည္ ထို ငွက္မေလး ရွိရာသို႔ျပန္သြားေလသည္။
”အသင္ ငွက္မေလး အသင္ဘာမွအားမငယ္ပါနဲ႔ သင္၏ မိသားစု အသိုက္ျမဳံေလးကို ဖ်က္စီးတဲ့ ဒီဆင္ႀကီးကို ဒီေန႔ကစၿပီး ငါတို႔ ႏွိမ္ နင္းေတာ့မယ္။ ဒီအတြက္ ငါတို႔ ယင္ေကာင္ေတြရယ္ ဖားေတြနဲ႔ ငါတို႔တိုင္ပင္ထားၾကၿပီးပါၿပီ။
”ဒီလိုနဲ႔ က်ီးကန္း တစ္သိုက္ဟာ ထိုဆင္ႀကီးရဲ့ ေနာက္ကို လိုက္၍ ထိုဆင္ႀကီးရဲ့ ဦးေခါင္းမွ မ်က္လုံး ၂လုံးကို ဝိုင္းအုံၿပီး တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ အေတာင္မ်ားႏွင့္ ပုတ္ခပ္ၿပီး ႏႈတ္သီးမ်ားျဖင့္ ထိုးစိတ္လိုက္ၾကတာ မၾကာခင္မွာပဲ က်ီးကန္းေတြရဲ့ထိုးစိတ္တဲ့ ဒဏ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဆင္ႀကီးရဲ့ မ်က္လုံးအိမ္ထဲမွ ေသြးမ်ားယို စီး၍ ၾကလာသည္။
ထိုအခါ ယင္ေကာင္ေလးေတြဟာထိုဆင္ႀကီး၏ မ်က္လုံးအိမ္မွ ဒဏ္ရာေတြေပၚမွာ ဝိုင္းအုံၿပီး ဥမ်ားကို ဥေစသည္။ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ ဆင္ႀကီးဟာ ရက္ေတြက တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ အနာႀကီးမွာ ရင္းၿပီး မ်က္လုံး ႏွစ္လုံးစလုံး ကြယ္သြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဆင္ႀကီးဟာ ထိုေတာနက္ႀကီးထဲမွာ ဆင္ကန္းေတာတိုးဆိုတဲ့အတိုင္း ဟိုေလၽွာက္သြား…
ဒီေလၽွာက္သြားနဲ႔အစာေတြ ငတ္ ေရေတြကလည္းငတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ၏ နားထဲမွာဖားေအာ္သံေလးကို ၾကားလိုက္ရသည္။
ဒီေတာ့ ဆင္ႀကီးကေတြးသည္ မွာ “ဖားရွိတဲ့ ေနရာဟာ ေရအိုင္ျဖစ္ရမယ္ဆိုေသာ အေတြျဖင့္ ဖားေအာ္သံေနာက္ကိုတေျဖးေျဖးနဲ႔ လိုက္သြားေလသည္။ဖားေလးဟာ တေျဖး ေျဖးနဲ႔ ျမႇားၿပီးေခၚသြားလိုက္တာ ဒီလိုနဲ႔ တေနရာအေရာက္မွာ
ဖားေတြဟာ အစုလိုက္ အျပဳံလိုက္နဲ႔ ဝိုင္းၿပီး တေအာက္…ေအာက္နဲ႔ ေအာ္လိုက္ခ်ိန္မွာဆင္ႀကီးဟာ ေရအိုင္ႀကီးဆိုၿပီး အရွိန္နဲ႔ ခုန္ခ်လိုက္တာ သူထင္ထားတဲ့ ေရအိုင္မဟုတ္ပဲ ေပေပါင္း ေထာင္ခ်ီနက္တဲ့ေခ်ာက္ ကမ္း ပါးပ်က္ႀကီးထဲသို႔မ်က္မျမင္ ဆင္ကန္းႀကီး ထိုးၾကသြားေလသည္။
ဒီေတာ့မွ ထိုေတာနက္ထဲရွိ တိရိစၧာန္အားလုံးသည္ က်ီးကန္းရယ္ ယင္ေကာင္ရယ္။ ဖားေလးေတြရဲ့ ညီညြတ္မႈေတြေၾကာင့္ ဆင္ႀကီးရန္မွ ကင္းေဝးၿပီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္နိုင္ၾကေလေတာ့သည္။ဒီအ ေၾကာင္းအရာေလးက “ပညာအတြက္ မာန္တတ္တဲ့ ေန႔ဟာ ပညာေပ်ာက္တဲ့ေန႔ပါ။””ဥစၥာ အတြက္ မာန္တတ္တဲ့ေနဟာ ဥစၥာေပ်ာက္တဲ့ေန႔ပါ။”
“အ လွအတြက္ မာန္တက္တဲ့ေန႔ဟာ အလွေပ်ာက္တဲ့ေန႔ပါ””ရာထူးအတြက္ မာန္တတ္တဲ့ေန႔ဟာ ရာထူးေပ်ာက္တဲ့ေန႔ပါ။”တစ္ခုခုေၾကာင့္ မာန္တတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို သတိရဖို႔ သင္ခန္းစာေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။
Credit – original writer
